Behçet Aysan / Bir Eflatun Ölüm

kırgınım,

saçılmış bir nar gibiyim

sessiz akan bir ırmağım geceden...

git dersen giderim

kal dersen kalırım

git dersen

kuşlar da dönmez, güz kuşları

yanıma kiraz hevenkleri alırım

ve seninle yaşadığım o iyi günleri,

kötü günleri bırakırım.

aynı gökyüzü aynı keder

değişen bir şey yok ki

gidip yağmurlara durayım.

söylenmemiş sahipsiz bir şarkıyım

belki

sararmış eski resimlerde kalırım

belki esmer bir çocuğun dilinde.

bütün derinlikler sığ

sözcüklerin hepsi iğreti

değişen bir şey yok hiç

ölüm hariç.

aynı gökyüzü aynı keder.

Edip Cansever / Salıncak

Sonra? Sonra ne? Sabah! İyi bir gün başlar ne de olsa

Tepeden tırnağa beyazlar giyinmiştir kadın

Ne var ki bir kadın gibi değil, bir aşk, bir umut gibi değil

Bir aralık gibi durur dünyada

İşte bir soru!

Okurken elinde tuttuğu; okumaz, gene elinde tuttuğu

"Önce hep gece vardı" diyen bir kitapla

Biz buna bir sorunun sınırsız gerilimi diyoruz

Diyoruz; çünkü o kadın

Ne yapsa, neye uygulansa

Bir aralıktır şimdi dünyada

Bir aralık, bir aralık!

Yıllanmış ağaç kabuklarında bir yara

Bir geçit, bir su akıntısı, bir bıçak izi

Ve batık gemilerden şimdiye arta kalan

Bir batışın korkunç, ama hiç bitmeyecek izlenimi.

Tanrım ona bir salıncak!

Bir gidip bir geliversin diye boşlukta

Umutla, erinçle, tutkuyla

Kendine kendine kendine katlanarak

Hani görmeden daha, bilmeden darıldığı kendine

Tanrım

Ona bir salıncak!

Tam burda

Gözlüklü, kış akşamları yüzlü bir bahçıvan

Sorar o sokak kedisinin dilindeki hızla

Sorar o çiçekleri -bir çiçek olmayan yalnız- sorar sorar sorar

Nereye kadar bilinmez

Hani bir sormasa... korkunç!

Hani bir çalgıcı vardı, başını çalgısına koymasa uyuyamaz

Sonra?

Sonra ne? İşte bir çamur gibi sıvanmış odaya

Karanlık bir kilisenin

İhtiyar zangoçunun ağzıyla

Günaydın!

İyi bir gün başlar ne de olsa.

Birhan Keskin / Milonga

Ilık süt gibiydin

Sen, uf uff.

Benim ağzımda bir zehir vardı, 

Beni bu dünyaya ağzımda, 

Hoh, 

Bu zehirle bıraktığında 

Ben senin kötü olduğunu, 

Senin kötü olduğunu 

Anlamamak için, 

Çok çalıştım.

Benim seninle ilgili 

Bildiğim her şey bir 

Yalandı. Buna çalıştım. 

Tersinden bir adaletsizliği 

anlamam gerekti benim, 

ve ben 

hoh, 

Ben bunun için bir Afrikalı gibi çalıştım.

Ilık süt gibi, 

Ilık süt gibi olduğun, 

hooohhh 

benim uydurmamdı.

Mustafa Akar / Orta Dünya İlmihali

Masamıza Leyla gelsin ta Ürdün'den ama istesek gelir
Bize ince parmaklarını şaklatarak Nizar Kabbani'den bahseder
İstesek olur böyle şeyler biz ona Türkçe çaylar ısmarlarız
Kuranda peygamberin bile azarlandığı ayetler vardır, onu deriz
Başka şeyler de vardır
Doğuda her yüz kilometrede bir
Zalimle mazlumun değişmesi dengesi
Biz ey dünya yorgunları diyelim çay içmeye başlayalım

Çay içeriz bir halk dengelenir yumruğumuzdaki kuvvetle
Babaların bıyıklarına ilişen siyaset dersi
Annelerin ideolojileri yoktur merhametleri vardır
Ben o merhameti kimsede görmedim kitaptaki Meryem'i saymazsak
En esaslı küfrü orta ikide bir kızdan yedim o bana âşıktı
Yazmaktan başka neye yararsın Allahın belası, demişti

Bir şeye yaradığım hissi evlenirsem bir gün olacak
İmparatorluklar çağından beridir yasak bir sevmektir devlet halk ilişkisi
Gecenin dördünde şiirden daha değerli işler vardır
Biz ey dünya yorgunları diyelim çay içmeye başlarken
Sevgilimizle saatler süren telefon konuşmaları yapalım
Sırrı abinin kızı bize de şiir yazsın
Bu annesiz evleri değiştirelim aniden

Ben bir mektuba başlamışsam gerisini sen getir
Yarım mektupların verdiği esenlikle öperim alnından
Bankalar kapanır, faizler düşer, bir bakarsın iyileşir dünya bundan
Bana mektup yaz, boş bırakma, ihtiyarlamazsam orta dünya bizimdir.

İsmet Özel / Münacaat

Bu yaşa erdirdin beni,gençtim almadın canımı
ölmedim genç olarak,ölmedim beni leylak
büklümlerinin içten ve dışardan
sarmaladığı günlerde
bir zamandı
heves ettim gölgemi enginde yatan
o berrak sayfada gezindirsem diye
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.
Vakti vardıysa aşkın,onu beklemeliydi
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için
halbuki aşk,başka ne olsundu hayatın mazereti
demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
vay ki gençtim
ölümle paslanmış buldum sesimi.

Hata yapmak
fırsatını Adem’e veren sendin
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana
gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda
gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi
haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne
bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak
bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini
tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş
ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi.

Çeşme var,kurnası murdar
yazgım
kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi.

Gençtim ya,ne farkeder deyip geçerdim
nehrin uğultusu da olur,dalların hışırtısı da
gözyaşı,çiğ tanesi,gizli dert veya verem
ne fark eder demişim
bilmeden farkı istemişim.
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık!
Yola madem
çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım
hava bozar,yüzüm eğik giderdim yine
yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar
yola devam ederdim.

Gençtim işte şehrin o yatık raksından incinen yine bendim
gelip bana çatardı o ruh tutuşturucu yalgın
onunla ben
hep sevişecek gibi baktık birbirimize.
bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık.

Oysa bu sürgün yeri,bu pıtraklı diyar
ne kadar korkulu yankı bulagelmiş gizlerimizde
hani yok burda yanlışı yoklayacak hiç aralık
bütün vadilere indik bir kez öpüşmek için
kalmadı hiç bir tepe çıkılmadık
eriyeydik nesteren köklerine sindiğimizce
alıcı kuş pençesiyle uçarak arınaydık
ah,bir olaydı diyorduk vakar da yoksanaydı
doğruydu böyle kan telef olmasın diye çabalamamız
ama kendi çeperlerimizi böyle kana buladık
gönendi dünya bundan istifade
dünya bayındırladı:
Bir yakış,bir yanış tasarımı beride
öte yakada bir benî adem
her gün küsülü kaldık.

Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan
artık bu yaşa erdirdin beni,anladım
gençken almadın canımı,bilmedim
demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş
çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer
çiğ tanesi sanmak ne cüret,gözyaşıymış
insanın insana raptolduğu cevher.

Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster,kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerede?

Turgut Uyar / Senfoni

çaresiz kaldıkça hep seni düşünürüm

önce sesin gelir aklıma

sonra cumartesi geceleri gelir

sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum

bir yağmur yağsa beraber ıslansak

kırk kere söyledim bir daha söylerim

savaşta ve barışta karada ve denizde

düşkünlükte ve esenlikte

zamanımız apayrı bize göre

yan  yana olduk mu el ele

aç kalsak ağlamayız biliyorum

içim güvercinleri okşarmış gibi rahat

sen yanımdayken ister istemez

geniş meydanlarda akşamüstleri

üst üste üç kere deniz üç kere çınarlar

sen yanımdayken ister istemez

uzak ırmakları hatırlıyorum

ara sıra düşmüyor değil aklıma

yabancı kadınların sıcaklığı

ama Allah bilir ya ne saklayayım

yanında ihtiyarlamak istiyorum.