Mazlum Mengüç / Otobüsname

Otobüsten inince ilk iş sigara yakanların adına diyebilirim ki;
yanılanların yeridir dünya.
Ve sen kendini saçlarından asmışsın dünyaya.
Son bir kez daha pişmanlığımı yanılıp
Bir tokaya teşekkür etsem
benim de saçlarım çıkacaktı belki de
Belki ben de haksız ama galip dönecektim düşlemekten.
Oysa sen ısrarla mağlup döndüğüm bir sokakta
yürürken güzel, severken tedirgin
gördüklerini dünyayla açıklamaya çalışan bir çocuk gibi
parantezsiz gülecek kadar üzgünsün.
Yalan, içinden geçilecek şey değil.
Ve dünya yanılanların yeridir.
Bu yüzden sana en fazla bir yolun ortasını vaad edebilirim
Sen, en fazla tüm sokaklara birden inebilirsin.

Otobüsten inince ilk iş sigara yakanların adına diyebilirim ki;
İnsan, çekilecek dert değil.
Hep kaldığım yerden yakıyorum sigaraları
Güldüğümüz yerler ağrıyınca
Ademden başlıyor hüzün ve devam ediyor bir türkünün içinde
Kendimi, kendimin karşısına alınca bana uzay çarpıyor
Sen, vaktiyle adıma alınmış üzgün bir çiçeği kurutuyorsun pencerende;
ne güzel.
Ne de güzel hiçbir mutfak yıkmıyor planlarını, dile gelmiyor hiçbir eşya
Hiçbir oda yanlışsız kalmıyor uzun süre.
diyebilirim ki, en çok ölünce ferahlıyor insan.
Ve susunca daha güzel söyleniyor yalan.

Otobüse dalgınlıkla elinde sigarayla binenlerin adına diyebilirim ki;
Ne tanklar gördüm ben canan, bir göz etmedi!
Çok sebepler gördüm suyun öte tarafına geçemeyen
Siyahı renkten ve matematikten sayılmayan geceler.
Gördüm, maruftu hüzünlerim ben yoktum etrafta.
gördüm, sen hatırlamayı büyüyünce bırakmış,
hep kendine dargın, hep yeni bir merhaba.
Sen ki şuncacık çocuk, acilen yanlış, dikkatli dalgın.
Ben kendi ipine kendi boynunu uzatmakta mahir,
hep özenle, hep anlaşarak üzüldüğümüz durakta
Elimde sigarayla yeni bir gidişin gelmesini bekliyorum.
-Otobüsten inince sigara yakmak sağlığa zararlıdır-